Choć trudno określić dokładną datę narodzin dönera, jego korzenie sięgają koczowniczych Turków Azji Środkowej, którzy mieli tradycję pieczenia mięsa nad otwartym ogniem. Ta praktyka została przeniesiona do Anatolii i ostatecznie stała się podstawą dönera, jakiego znamy dzisiaj. XVII-wieczny podróżnik Evliya Çelebi, w swojej słynnej relacji podróżniczej, opisał potrawy przypominające wczesne formy dönera. To wskazuje, że döner ma historię sięgającą starożytności.

Döner przybrał swoją nowoczesną formę w XIX wieku. İskender Efendi z Bursy zrewolucjonizował metodę przygotowania, nabijając bezkostne jagnię i wołowinę na rożen i piekąc je pionowo. Ta innowacja doprowadziła do szybkiego rozprzestrzenienia się i popularności dönera.

Döner rozprzestrzenił się na wiele krajów dzięki tureckim imigrantom. Zyskał szczególną popularność w Niemczech, gdzie dostosowano go do lokalnych smaków, tworząc nowe warianty. W Turcji döner to nie tylko potrawa, ale także cenne dziedzictwo kulturowe.

Döner przygotowuje się inaczej w różnych regionach i krajach. Najbardziej znane odmiany to: İskender Kebab: Specjał z Bursy, w którym döner podawany jest na chlebie pita, polany sosem pomidorowym, jogurtem i roztopionym masłem. Döner Wrap (Dürüm): Döner zawinięty w chleb płaski (lawasz) z warzywami i sosami. Klasyczny Döner Kebab: Proste podanie mięsa döner bez dodatkowych dodatków.

Döner to nie tylko pyszny posiłek, ale także bogate dziedzictwo kulturowe. Pochodzący z Azji Środkowej i rozprzestrzeniający się na całym świecie, ta wspaniała potrawa nadal się rozwija, łącząc się z różnymi kulturami, tworząc nowe smaki.